Vakkert i Fjellveien

Det har vore nokre vakre og varme dagar på vestlandet i det siste. Ein riktig så nydeleg haust då vi berre vart ferdige med regnet i september. Det er no eg riktig får bevis for kvifor det er så gildt å bu i Bergen. Når det er rikig så surt og kaldt i resten av landet (les spesielt Trøndelag og Oslo der eg har familie) så er det framleis så mildt i Bergen at ein ikkje ein gong treng å nytta vottar. I dag måtte eg til og med kasta jakken på veg opp mot Fjellveien.

Det er ikkje alltid så lett å få tatt bilde av litjpia når ho spring rundt og helst vil springa rett mot kameraet fordi "berre må ha" nett det mamma held på med, men nokre fine bilde av raumakofta vart det jo. Eg har skrive om den tidlegare.

Endeleg fekk eg tatt nokre bilde av ho og meg saman også. Når det finst berre ein fotograf i familien på to så er det smått med det. Kasta meg over eit par forbipasserande som villig stilte opp. Det er ikkje alltid at moderen vert like nøgd med resultatet. Lett å få litt for mykje skugge og så er det jo det at ein gjerne vil verta avbilda på rettsida og ikkje vrangsida. Vi har jo alle ei finare og ei mindre fin versjon av oss sjølve. Når eg klager over resultata på bildene til mor mi seier ho;"ja, men du ligne nå på dæ sjøl". Kor irriterande går det ikkje an å vera. Eg vil ikkje likna på meg sjølv eg vil vera ein glansbildeversjon av meg sjølv. Det handlar trass alt om julekortproduksjon med tilhøyrande distribusjon. Vel, eit brukande resultat vart det i alle fall.