Eg elskar desse latinoklassikarane som nesten vert som standardlåtane innafor jazz. Her er ein av mine desiderte favorittar som er sunge av mange forskjellige. Luz Casal sin versjon er den eg likar best. Grunnen til det er vel så enkel som at det var den fyrste eg høyrde. Eg har den på ei plate med musikk frå Almodovar sine filmar. Songen var med i filmen "Tacones lejanos" (Høge helar). Que disfruten! (Enjoy)
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar
Eg set alltid pris på kommentarar sjølv om eg ikkje får svart kvar og ein.