Hugser nesten ikkje sist. Trudde liksom eg skulle få tid til å sitja og sy på hytta når eg vart mor. Hallo, snakk om at ein har urealistiske illusjonar før ein vert mor.
No fyrst løsnar det. Litjpia har vorte 3 år og klarer endeleg å leika åleina - reint bortsett frå at ho helst skal gjera og læra alt eg gjer sjølvsagt. I helga har vi hatt besøk av fleire barn. Dei har snekra (flagg ?), skrudd i skruer og elles halde på ein del for seg sjølve.
Ei pute i all mogleg juksestil. Har kjøpt eit stoff på Ikea med illustrasjonar, kroklisser og restestoff. Stripestoffet er også frå IKEA og det raude frå ein stoffbutikk på Grønland. No kan eg jo drøyma om ein større produksjon ein gong til neste år kanskje. Syr på hytta og strikker heime.
Strikking held ein jo på med av di ein kan gjera det kvar som helst og samtdig med at ein gjer anna som å sjå på TV, på toget, forelesing etc. Kor er den portable minisymaskina og syprosjektet som kan gøymast diskre ned under bordet?
I tillegg har eg endeleg brukt drillen slik at eg fekk på plass dei nye knottane til skapet. Kappsaga står endå og blømer for seg sjølv ute i boden, og den påtenkte sofaen har ingen sett.
Velkommen i gjengen! Og jeg lover - det blir litt mer tid når lile A ikke er fullt så liten lenger.
SvarSlettDu er nok ikke den eneste som har tatt litt feil i forhold til tiden nei... Her har det bikket helt over andre veien. Nå som dattera straks er 17 har jeg allverdens tid, siden mamma er noe av det minst interessante som finnes. Sukk!
SvarSlettFlott pute da og fler blir det nok etterhvert! :)
He, he, ja, Vibeke, eg får vel berre nyta dei mjuke barnearmane som slynger seg kring halsen min medan ho framleis syns at mor er toppen på kransekaka.
SvarSlett