Seljefløytetid

 

Strålande dag for treklatring.

 

Då eg var 6-7 år lærte eg å lage seljefløyter av far min. Det var vedunderleg å spikka, få borken til å løsna og så få lyd i ei fløyte. Det er sikkert over 30 år sidan eg laga mi førre seljefløyte. Eg hadde eit litt misslukka forsøk her for nokre år sidan.

 

Litjpia har ynskt seg ei seljefløyte og eg tykte sjølvsagt det ville vera forsmedeleg å ikkje få det til. 

Jippi! Fekk det til på fyrste forsøk. 

Folk på Møhlenpris kan gle seg over ein skjærande lyd.

Vi har vore på "Liv i gamle stover" på Osterøy museum i dag. Flott program i strålande vakkert ver. Der var det mange aktivitetar for ungar og vaksne. Vi har såleis spikka armband og seljefløyte, ete ramslauksuppe, halde høner, lam og kaninar samt grilla pinnebrød og køyrd med hest og kjerre.

 

Litjpia har spikka hol i tightsen sin.

I tillegg vart litjpia ståande lenge og sjå på ei som spant garn med ein handtein. Plutseleg skjøna ho at alt dette garnet faktisk kjem frå sau.

Hipp, hipp, hurra

Mor mi strikka denne nydelege trønderbunaden for tre år sidan. Det viste seg at vesten var meir enn brukande nok for mange år, men stakken og forkleet var litt kort etter kvart. Så no har moderen strikka eit lengre skjørt. Eg fekk alt tilsendt nesten ferdigstrikka. Måtte berre strikka ferdig kant, 10 cm på forkleet og så montera alt. Strålande vakkert resultat. Denne bunaden er rett og slett eit funn og vi har fått mange beundrande kommentarar i dag. Det er jo litt gøy å vera to i same bunad.

Takk for ein strålande flott 17. mai i år også.

Eit lite raudt futteral

Måtte til slutt innsjå at den gamle macbooken min heldt på å dette frå kvarandre og i grunnen halta litt etter snart 5 års trufaste slit. Den siste veka har også stikkontakten falt frå kvarandre.

Eg har difor kjøpt ny macbook pro i nett same storleik 13'', må jo få den ned i veska. 

Er ikkje så veldig forkjust i den derre metalliclooken så den kvita gamle maskina (ikkje fullt så kvit og fin lenger etter at nevøen lakka den med neglelakk og neglelakkfjernaren øydela finishen) er framleis ein designfavoritt. 

Derimot hadde eg sett denne raude varianten hjå bokhandelvertinna på Litteraturhuset i Bergen. Ein slik måtte eg ha. Viser seg diverre at Eplehuset ikkje lenger fører vara, men til slutt fann eg den på Amazone - Incipio Feather. Kjem i eit utal fargar. 

Bestilte glad og lukkeleg og fyrst etter å ha trykt bekreft kom eg på at eg var vekkreist dei dagane den skulle leverast. Då er det godt å ha gode naboar.

No er den nye macbooken installert med programvare og midt lekre, raude cover. 

De har vel aldri sett vakrare mac?